Saturday, September 22, 2012

ලෙඩුන් බලන වේලාව







ඒ පැය තුලදී
ඈ දෑස් නම් නොහැරවූවාය

වැරදිලාවත් හැරුනොතින්
සිරගත උනු ඉරියව්වට වහාම ආවාය

ඒ සිහින දවස එන තුරු
මහලු ඇඟිලි ගැන්නාය

වහින්නටවත් හිතක් නැති
කොළඹ අහසට දොස් කීවාය

එදාට අඬන්නට
කඳුලු අරපරෙස්සම් කලාය

තුන් වරුවේම දෑහට වද දෙන්නට
එන උනට වෙර බැන්දාය
බොරුවට ලෙඩ ගන්න
අනික් උන්ටත් බැන්නාය

තුන් මසක් මුලුල්ලේ
බලන්නට නො ආ පුතුට වෙර නොබැන්දාය

හැමදාමත්
හෙට නම් ආ යුත්තේ යැයි
ස්වයං නිශ්චයේ යෙදුනාය

ප.ලි. කපුටන්ටත් වවුල්ලුන්ටත්
       මේ කිසිවක වගක්වත් නොවීය
       රෑ බෝවත්ම
       වෙනදා මෙන්ම 
       අහස මදි බව නම් තේරුම් ගත්තෝය




                                 

Wednesday, September 12, 2012

ඕඩි වා


ඉරිමාවෙ දාවලේ
හීන හිත හූරත්ම
සවනොත්ය
" ඕඩි වා ඕඩි වා 
  ඔරු ආමේ...
  ඕඩිවා "
කිළිටි කකුල්, උකුසු දෑස්
නොඉඳුල් සොටුයෙන
සැරහූ පුටැති නාසා

කුණු කානු දියේ
කලතා අම සොයන විලස
රූරා බැසි මෑලි දියෙන
උණපත් පල්වූ දුගඳින
මත්වූ ඉදිබු සේයා..
බොඳවීය 
කොලුන කෝටු සරින

පිච්චෙන්නට වන ලපැත්ත
මැවී මැවී
කටුවට ඇලි ලේ වැකි මස...
දැනුනු සෙයකි
පුලුටු සුවඳ

ගල ඉද්දර සෙවන සොයා
තැත සැඟවී යන්ට නොදී
" පලයව් පලයව් අහකට
  අහකට
  තිරිසන් කොල්ලනේ
  ඕක මරන් කන්නෙ නැතුව "

හළ කෙවිටි දිවූ මග කියද්දී
හැරී බලමින
නෙත බයාදුව
ඉදිබු රූ තරු පිරි පිටින
සෙමින යොමා හිස
පිදූ තුති සුසුම...

නුවර කුනු කඳින් සෙවුනා
අහර පතට පැලලි කුසට
හැරුනු උන් නෙත් නොකී වත
නුදුටු අඳ මනෙත

ඉබ්බෝ උඹ ගැලවුනාට
කොලනියෙ කලුවර මැදුරේ පිල මත
සුදහ ගින්න උන් ගිල්ලොත්
ගැලවිල්ලක් තියේද මට ...?




Monday, September 3, 2012

වැහි




කඳු අග්ගිස්සෙන් පාව ආපු වැහි සරයක් ඇද හැලුනී
යුවතිය තව තව කිටි කිටියේ ඔහු තුරුලට වී වැදුනී
කෝඩය තද වෙද්දී ඇය සඟවා ඔහු වෙනතක ඇදුනී
වැස්සෙන් හංගා රැක්මට නුඹ නැති මම කුමකට දුවමී




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...