අනිශ්චිත තෙත් නිසල රැයවල්

විසි හතර පැය පනින දිගු දින
මතකයට වෙඩි තියයි...
ලේ හැලෙයි...
නිහඬවම ඉකි ගැසෙයි

චිතකයේ දර පවා
නොම ඇවිල, හිඳ තැවෙයි