මා මැරෙන හොඳම තැන

උපන්නේ කොයිබින්ද

අමතකව ගිය හිතක

පාවෙනව ඇර දුරක

අරමුණක් තිබුනෙහිද

හමායනවිට අහක

දුර කියා හිතු දුරක

නොකමැතිය නවතින්න

නන් සුවඳ මුහුම් කොට

සකිය මා පෙර භවය

සුළඟක්ය ටක්කෙටම

මැරුණමත් නලෙක් මිස

අන් පණක් මට කොහිද

භවයක්ම සොයාගොස්

තෝරාපු හොඳම තැන

මම මැරී ඇද වැටෙමි

පතා මද මුදු ඉසිඹු

සුළි සුළං පැල නොවන

මා මැරෙන හරිම තැන

දැන උන්නු හැම ඇවිත්

බුම්මාන සේ ඉන්න

නොසොයන්න පොළව යට

සකිය මා එහි නොමැත

බර සුසුම් ලිහා දා

මා දුරක් ගොස් ඇතිය