උන්ට නං දුප් බල්ලා

වහංවීයන්

සැහැසි කබරාගෙන්

වගුර පැත්තට

නොයා ඉන්නට හිත හදාගං

එයාගේ

දහ අවුරුද්දෙ දානේ

වඩම්මල දීගන්න හැකි නං

ඒත් කෝ කවුරුත්

උඹයි මමමයි විතරමනෙ දැන්

රැලේ හෙම නොගිහින්

ගෙයි ගෙවලයෙක් වාගේ

ඔහොම ඉන්නේ කොහොමද

බැඳල තිබ්බත් මේස කකුලට

" අමාරුයි දැන් මගේ වයසට "

කෙඳිරිලි බිරිල්ලෙන් කීවද

අපිම අපිටම කියාගනු හැර

ඔව්නෙ අවුරුදු දහතුනක් නෙව

නපුරු වේවිද කරුමය

යටවෙලා අපි ගිල දමන්නට

ඉණක් උසටම ලං වෙන

කැළෑ තණ ගොල්ලෙන්

නොපිළිසින්දද මා ගැබ

පෙකනිවැලකින් යා වෙලා වද

වඳියකව අම්මා කෙනෙකු කල

උඹ.....