සදිසි

සිදු සදිසි

නුබ සදිසි

පර්යාය පද කුමට...

නුඹ සදිසි

සෙනෙහසක්

තිබියදී මගෙ ලොවට...

අප කී දේද කල දේද

සිතා උන් හැමදේද

අකුරක් නෑර ලියවෙන

පොතක් තිබෙනා යැයි

නොදැන මෙපමණ කලක් උන්නෙද

ඒ ලොග් පොත තියෙන

තෙත ගල් ගුහාවට

අද මට 

යන්න ලැබුනා අහම්බෙන් මෙන

අසල්වැසි ජීවිත කතාවල

අමුතු තැන් මගෙ වගෙම තිබුනා

දවස ගෙවුනා අඳුර වැටුනා

ගොම්මනේ අන්තිම එළිය බිඳ

උදව්වෙන් මගෙ පිටුව මැකුවා

හ හා හිතුවද ඔබත් යන්නට

මගේ අඩි සලකුණුත් මැකුවා 

මායා මැතිනිය

මායා මැතිනියෙනි

බොන්සායි කල මැන

මාවත්

මේ කඳු අතර

හැමදාමත් වහින

දිය ගලන

දෙණි අතර

කාලය දියව

සමබිමේ ගලන අපූරුව

පිල්ලමකුදු නොහෙලා

බලා හිඳින්නට

පිටපත මගෙ නොවේ

බලා ඉන්නට නැතිමුත්

ප්‍රේක්ෂක කැළතක්

නොනැවතී රඟමි මම්

වළාකුළුවලටත් ඉහලින්

ගැලරියේ පුටු

හිස් නැතය අනුමානයෙන්