එකසිය හැට හය

එක්ස් රේ රබානට

අතිනි තට්ටුව හෙමිහිට

ජෝති හඬ තාලෙට

බසේ මැද නුඹ උන් විලාසෙට

කොට කොටා හැට හය

නිසල බැල්මය ඉවතක

නොහොල්ලන ඇස් යුග

හිස් කතාවකි කියන නොකියන

නොම කිළිටි ඇඳුමින

වැටෙන රුපියල් කිහිපෙට

නොවේ නුඹ ලතවෙන

ඈත නොපෙනෙන ඉමක මෙන හිත

ගිලිහෙන්න දිලිසෙන

ඩහබිඳු නාස් පුට අග

මගෙ හිතට වදදෙන

බැල්ම තවමත් තැවෙයි අහකක