කොටුගොඩැල්ල වීදිය

කොහෙක් අඬනවා කච්චේරිය ලඟ මාර ගහේ ඉඳලා
"නුවරම පාලුයි නුවරම පාලුයි අවුරුදු ආ හින්දා "
එහෙමද කිව්වේ එහෙමද ඇහුනේ හිත මැසිවිලි නැගුවා
අවුරු කුමරා ගමේ ගිහිල්ලා නුවර ටවුම දාලා


දාහක් ගැවසුනු දාහක් හමුවුනු හරස් වීදි මත්තේ
කපුටන් හමුවී පෙම්බස් දෙඩුවා උන්ගේ හිතුමත්තේ
කන් තිබුනාදැයි හිතුනුවාර ඇති එවන් දවස් ඇත්තේ
උන්ගෙ වසුරු බිම සිඹින හඟින සර පවා ඇසුනි සත්තේ


මැදදි පහත් උනු අගදී ඉස්සුනු ඈත වීදි ඉවුරේ
අයිනට එබෙමින් කුණු අවුලාලන කතක රුවකි දුටුවේ
පහන් කණුවකට වෙරදී මිනිසෙක් යමක් බිණිනු ඇසුනේ
නෑසූ සවනින් තවත් එකෙක් ඈ දෑස් කතා ඇසුවේ


පසුකර යන මා ගැන නැත නිවනක් උන් තිදෙනා මතකේ
"දරුවා මගේද උගේද කියපං මගේ දිහා බලලා "
මදි බව පෙනුනත් ඇඳුම අලුත් බව දැනුනා ඒ මොහොතේ
ඈ නිහඬයි කොටුගොඩැල්ල වීදියෙ පහන් ටැඹක් වාගේ


අවුරුදු එනවා අවුරුදු යනවා නගරය, ගම පැත්තේ
කපුටන් ඉගිලෙනවා හැමදාමත් අහස මදිව වාගේ
ජීවිත පුදුමයි මේ පුර වරුණා දහස් කතා ඇත්තේ
ඒවා අහන්න සවන් නැතුව නොව නෑසුකනිනි උන්නේ