කොළඹ අහසට

සාපදී ඇතිමුත්
අතොරක් නැතිව
දුෂ්ටිය යැයි
පලමු මහලේ සිට

දුටිමි නුඹත්
පැලඳ උන් කඳු මිණි මෙවුළ
සත්වැනි මහලට
පිළිපන් සඳ

අපරිමිත නුඹ
බෙදා වෙන්කල
මෝහයට තව
සාප දුනි මම