නුඹ

සඳෙක සිත සුමුදුවට දැනුනූ

පෙමින මා ගත තුටින ඇති ලූ

ඇඳෙන වර වර සිහින තටු ලූ

නේන දුරකට හැඟුම් දැනවූ

අහිමි වූ සඳ හිතක වපුලූ

වියෝ වැර ගෙන යලිඳු ඇදලූ

නොහෙන සේ සිත් මසට එබුනූ

පතකි කේතකි දුකෙහි කටු ලූ